Jeroen Verbruggen, 1983, is een Belgische choreograaf, gevestigd in Frankrijk. Hij studeerde ballet aan de Koninklijke Balletschool in Antwerpen en The National Ballet School of Canada in Toronto. Hij nam met succes deel aan de Prix de Lausanne (2000). Zijn eerste gechoreografeerde solo 'Hyperballad' won op de Eurovisiewedstrijd voor jonge dansers in Londen (2001). Jeroen danste bij Het Koninklijk Ballet van Vlaanderen en het Ballet d'Europe. Hij kwam in 2004 bij Les Ballets de Monte Carlo, voor wie hij 10 jaar danste. In zijn danscarrière had Jeroen de kans om grote rollen te creëren en te dansen, zowel klassieke als hedendaagse en had hij belangrijke ontmoetingen met maestrochoreografen, zoals Jean Christophe Maillot, Sidi Larbi Cherkaoui, Marco Goecke, Jan Fabre, George Balanchine, William Forsythe, Jiri Kylian en Emio Greco.

Parallel aan zijn dansen, choreografeerde Jeroen altijd. Hij maakte van elke gelegenheid gebruik om deel te nemen aan projecten van jonge choreografen en jonge scenografen, zoals de Belgische Nationale Televisie 'Vervlogen' (2001), het Monaco Dance Forum 'Jack (L) in the Box' (2011) en meerdere kleinere projecten voor de Princess Grace Academy of Dance. In 2012 kreeg hij zijn eerste grote kans van Jean Christophe Maillot, waarmee hij 'Kill Bambi' creëerde voor Les Ballets de Monte Carlo. De productie werd live uitgezonden in heel Europa op Arte web. Sindsdien heeft Jeroen veel werken gechoreografeerd voor het gezelschap Monegasque. Als jonge choreograaf in residentie kon hij tijdens het creëren verkennen en groeien. In die periode choreografeerde hij Arithmophobia (2013), True and False Unicorn (2015), L'Enfant et Les Sortilèges (2016), Massâcre (2017) - die in mei 2021 in Genève nieuw leven wordt ingeblazen - en Aimai-je un Rêve (2018). In 2014 besloot Jeroen zijn carrière als danser te beëindigen en al zijn energie te wijden aan het creëren. Dit werd mede ingegeven door de mogelijkheid om zijn eerste volledige verhaalballet 'Casse-Noisette' te maken voor het Ballet du Grand théâtre de Genève. Tot op heden maakt het ballet nog steeds deel uit van het toerende repertoire van de gezelschappen.

Jeroen Verbruggen is veelzijdig in zijn werk, hij choreografeert voor zowel klassieke als hedendaagse gezelschappen: 'A Mighty Wind' voor National Dance Company Wales (zomer, 2015) dat zelfs toerde naar 'Sziget' Hungarian Music Festival, 'Pointless' voor Ballet National de Marseille (november 2016), 'Ma Mère L'Oye' voor Ballet Vlaanderen (mei 2016) werd ook wereldwijd uitgezonden. 'Orphic Hymn', een avondvullend drieluikballet voor het Nationale Sloveense Ballet (november 2017). 'Sciamachy' voor het Finse Nationale Ballet (mei 2019), gevolgd door een nieuwe energieke, volledige dansmarathon getiteld 'Dance Hall' voor Theater Ballet Moskou (juni 2019). In Duitsland creëerde hij: 'Where have all the Flowers verdwenen' voor Ballet Neurenberg (juni 2016), 'The Great Trust' voor het Hessisches staats ballett, ging in première in Darmstadt (april 2018). Een experimentele volledige 360 ​​° balletvoorstelling 'Open (S) pace' voor Ballet im Revier, Gelsenkrichen (mei 2018). 'Minutemade' deelname van Theater Gartnerplatz, München (juli 2019). 'Dornröschen, Once upon a Dream' voor Leipziger Ballett, Duitsland (november 2019). Tijdschriften en critici hebben het werk van Jeroen de afgelopen 5 jaar geprezen als een boeiende jonge choreograaf op alle niveaus en er is veel vraag naar in heel Europa. Jeroen's werk is een alles-in-alles visuele reis, waar high fashion ontmoet circus ontmoet virtuoos piano ontmoet elektronisch gelach. Zijn successen dankt hij aan zijn inspirerende medewerkers.